Het hoeft niet meer zo!
Telkens weer die paniek aanvallen
Ik weet het niet, zo hoeft het niet
Gelukkig zal ik toch nooit zijn
Kan alleen maar leven in verdriet
Ik doe alsof ik iedereen om me heen heb staan
Maar eigenlijk heb ik helemaal niemand
Alles voelt zo klote, en niemand mag en kan het weten
Ze mogen niet weten, dat ik weer plannen heb
Om voor goed te gaan...
Iedereen kwetst me keer op keer
En ik weet het niet,
Het doet me gewoon zoveel zeer..
Een leven als deze hoeft niet van mij
Ik laat het er gewoon voor eeuwig bij
Ik ben en zal toch altijd alleen staan
Dus waarom zou ik er dan nog voor gaan?!
Reacties op dit gedicht
| me_moi: | Zondag, december 02, 2007 19:57 |
| mooi geschreve!al je gedichten trouwens! het komt goed hoor, echt waar! | |
| jij: | Vrijdag, februari 02, 2007 12:02 |
| Waarom denk je dat er niemand is? Waarschijnlijk staan er heel veel mensen om je heen.. Probeer ze te zien.. En hun "hulp" te accepteren.. Want voor jou is er ook geluk meisje! Je kan het wel! Xxx |
|
| [B]lack [A]ngel: | Zondag, januari 07, 2007 12:41 |
| mooi geschreven heel herkenbaar, maar geef niet op Hou je sterk [X]xxx[X] [B]lack [A]ngel |
|
| confust: | Zaterdag, januari 06, 2007 20:06 |
| inderdaad veel mensen hebben die gedachten zelfs ik ... maar waarom je laten gaan waarom opgeven... laat zien dat je er bent laat zien dat ze je niet kapot krijge;) don''t give up life can be beautiful only when you want it | |
Over dit gedicht
| Auteur: Smoothly | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||