mensen vragen mij met regelmaat
waarom ben jij altijd zo positief
sta je altijd klaar met raad en daad
en ben je voor iedereen zo lief
eigenlijk vind ik het heel erg gewoon
de buitenwereld hoeft niet te delen in mijn verdriet
daarom praat ik tegen iedereen met een zachte toon
niemand die dan mijn droefheid en pijn ziet
als ik lekker alleen thuis ben
mezelf met een kop koffie verwen
dan pas komt bij mij alles weer boven
kan ik ineens niet meer in geluk geloven
daarom zijn de avonden zo koud en eenzaam
en kijk ik zelf met regelmaat uit het raam
zie de regendruppels over de ruit heen gaan
langzaam is de avond aan het vergaan