De nacht door
's avonds, als het buiten donker is
laat ik mijzelf gaan, laat ik mij vrij
wanneer de meeste mensen op bed
liggen, zit ik in een grote stoel naar
buiten te kijken, denkend aan later
's nachts, als het stil is in alle huizen
lig ik in mijn bed, te draaien, te woelen
wanneer de meeste mensen rustig liggen
te slapen, zie ik flarden van het verleden
heb ik nachtsmerries van dingen van vroeger
's ochtends, als mensen langzaam wakker worden
schrik ik wakker van mijn wekker, zwetend
wanneer de meeste mensen beginnen aan hun
ontbijt, ben ik doodsbang voor deze dag die gaat
komen, de dingen die ik deze dag ga beleven
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Dinsdag, januari 09, 2007 22:22 |
| Ik ook, ik ook... Liefs, Kus |
|
| Meisje met het hart*: | Maandag, januari 08, 2007 15:46 |
| Ach schatje toch.. ik begrijp je wel.. maar soms moet je echt je verleden achter je laten lieverd, en verder gaan met het heden en positief blijven! Houvanjex |
|
| *ikke_moi*: | Maandag, januari 08, 2007 14:22 |
| =O zow hey.. wat mooi geschreven!!! ik dek dat iedereen hier wel wat herkenning in heeft.. XxxX Miekjj |
|
| ijssel: | Zondag, januari 07, 2007 23:15 |
| ik begrijp wel wat je bedoelt heel mooi gr moos |
|
| broken.starlight: | Zondag, januari 07, 2007 22:58 |
| mooi, heeft wel iets wat iedereen begrijpt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Parel* |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||