Soms gaat het zo, of niet.
Zonder gevoel, niet eens bedacht
voel ik me zo, voel ik me niet.
mijn eigen ik, niemand anders
voel ik me leeg, maar niet alleen.
Ken mezelf, misschien te goed
laat me maar ff anders zien.
Ga wel verder, wil het niet.
Voel me bedrogen, teleurgesteld
Ben in de war, wat zou ik moeten
Wilde het niet, onbewust misschien.
Ga erop af, zal het verhelpen
m'n zwakste kant, trotsheid te boven
had 't gezegd, niet achter de rug.
voel me verlaten, toch niet alleen.
Neem wat rust, genoeg gehoord.
Voel me raar, 't gaat wel over.
voel ik me zo, voel ik me niet.
mijn eigen ik, niemand anders
voel ik me leeg, maar niet alleen.
Ken mezelf, misschien te goed
laat me maar ff anders zien.
Ga wel verder, wil het niet.
Voel me bedrogen, teleurgesteld
Ben in de war, wat zou ik moeten
Wilde het niet, onbewust misschien.
Ga erop af, zal het verhelpen
m'n zwakste kant, trotsheid te boven
had 't gezegd, niet achter de rug.
voel me verlaten, toch niet alleen.
Neem wat rust, genoeg gehoord.
Voel me raar, 't gaat wel over.
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Dinsdag, januari 22, 2002 07:34 |
| het gaat inderdaad meestal wel over,hoor . zoals Hans zegt : het even rustig aan doen is nooit slecht. |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 22, 2002 01:47 |
| Je gedicht klinkt nogal onrustig doordat je de zinnen hebt verkort door er woorden uit weg te strepen. Wat eraan ten grondslag ligt, - wilde het niet - zal het verhelpen - is voor een lezer niet te achterhalen. Doe maar even rustig aan met een groetje, Hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: terixie Megs | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||