Het gevoel dat je een ander kan geven is zo onverstelbaar,
Dat de ander niks meer kan en staat zo verslagen daar.
Dat je niet kunt helpen en dat je niet weet waar je heen
moet gaan,
Dat je in de war bent, en wilt dat alle klokken stil staan.
Ik wil dat ik je kan helpen met het gevoel te laten
verdwijnen,
Dat het gewoon amper nog zal verschijnen.
Dat je door kunt met je leven zoals het moet,
Zodat het je niet meer pijn doet.
Het gaat me lukken dat weet ik gewoon voor de 100 procent,
Want ik weet dat het gevoel niet bij jouw hoort te zitten,
dat jij het niet van binnen bent.
Ik ben gek op iemand die zich van binnen opeet omdat het
bang is wat niet zo moet zijn,
Het is gevoelig en heeft traantjes en heeft pijn.
Die pijn wil ik weghalen wat veel moeite kost voor eigen,
Ik doe er alles voor dat onze band zal stijgen.
Wat kost voor kost zal ik er voor vechten,
Met alles wat ik kan zorg ik dat ik sta in onze eigen
rechten.
We horen bij elkaar en daar zorg ik voor,
Er was altijd wel wat dat ik kwijt raakte of dat ik wat
verloor.
Maar deze keer zal het niet gebeuren, dat zal ik beloven,
Deze liefde zal blijven, niet uit gaan, niet doven...
Inge Tonnaer
17 Jaar