Mishandelde pijn
Die ondraagbare pijn
Waarom moet het zo zijn
De tranen vallend op me kussen
Wie kan me van die pijn verblussen
De blauwe plekken op me huid
Dat slaan en geschop
Warneer houd dat op
Pijn in me botten en spieren
Het voelt alsof ik inzak als een stel mieren
Ontploft en platgedrukt op de grond
Als een opengesnede wond
Al dat bloed en die krassen
Het is alsof ze me verrassen
Die haat die boosheid
Het is alsof me eigen woede me overrijd
Zwijgend hou ik me mond over dit
Het voelt alsof ik verlaten en aleen zit
Het tegen niemand vertellen word nog eens me dood
Het is de angst die me overstroomt
Bang wat ze ervan gaan zeggen
Omdat het moeilijk is uit te leggen
Bang voor wat ze over me gaan denken
En bang dat ze me dieper gaan krenken
Soms lijk het alsof ze op me jagen
En willen vragen of ik word geslagen
Op dat moment zit er een brok in me keel
Terwijl ik het wel vertellen wil
het lukt gewoon niet
En soms wou ik dat ik het leven verliet
Waarom moet het zo zijn
De tranen vallend op me kussen
Wie kan me van die pijn verblussen
De blauwe plekken op me huid
Dat slaan en geschop
Warneer houd dat op
Pijn in me botten en spieren
Het voelt alsof ik inzak als een stel mieren
Ontploft en platgedrukt op de grond
Als een opengesnede wond
Al dat bloed en die krassen
Het is alsof ze me verrassen
Die haat die boosheid
Het is alsof me eigen woede me overrijd
Zwijgend hou ik me mond over dit
Het voelt alsof ik verlaten en aleen zit
Het tegen niemand vertellen word nog eens me dood
Het is de angst die me overstroomt
Bang wat ze ervan gaan zeggen
Omdat het moeilijk is uit te leggen
Bang voor wat ze over me gaan denken
En bang dat ze me dieper gaan krenken
Soms lijk het alsof ze op me jagen
En willen vragen of ik word geslagen
Op dat moment zit er een brok in me keel
Terwijl ik het wel vertellen wil
het lukt gewoon niet
En soms wou ik dat ik het leven verliet
Reacties op dit gedicht
| Catoke: | Woensdag, december 10, 2003 20:28 |
| Hey Kelly, het is misschien toch beter als je er met iemand over praat???Bij mijn beste vriendin gebeurt het ook, sinds ik het weet komen we nog beter overeen.Ik heb haar gezegd dat ze erover moest praten.Eerst durfde ze nie en vertelde ze alleen tegen mij erover maar na een tijdje is ze toch naar het CLB gegaan om met een volwassene er over te praten.Misschien kan je dat ook ies proberen?En als het je nie lukt, op mij kan je alt rekenen... Ik wil je wel helpen! Sterkte en een dikke knuf |
|
| NADI: | Zaterdag, februari 23, 2002 19:46 |
| HOI KELLY, WILDE JE FF WAT LATEN WETEN! HEB HET OOK JAREN VOOR IEDEREEN VERZWEGEN!! PROBEER HET TOCH OPENBAAR TE MAKEN! HEB IK UITEINDELIJK OOK GEDAAN EN VOEL HET NU ALS EEN GROTE BEVRIJDING!! HEEL VEEL STERKTE, JOH! LIEFS, NADI |
|
| hannelore: | Zondag, februari 03, 2002 20:46 |
| meisje toch, ik denk toch dat het beste is dat je er met iemand over praat, da zou serieus opluchten hoor, als je niet weet met wie , ja kan altijd bij mij terrecht, stuur me dan gewoon een mailtje, veel liefs hannelore | |
| Marja: | Dinsdag, januari 22, 2002 10:26 |
| Lieve Kelly, Probeer een uitweg te vinden. Wellicht lukt het door het schrijven van gedichten! Mijn motto is: een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. Het helpt me om iedere dag weer verder te gaan. Verstand op nul en blik op oneindig. Geloof me er zijn ook onwijs veel mooie dingen om nog voor te leven ook al denk je nu misschien dat het niet zo is! Heel veel sterkte liefs en een dikke kuzzzzz en knuvvvvv om er weer even tegenaan te kunnen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kelly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||