Hans Winter: | Woensdag, januari 23, 2002 01:09 |
Eens zal hij de band aan moeten gaan, misschien gebeurt dat pas als hij die dreigt kwijt te raken, beseft wat hij te missen heeft, is de gedachte die in me opkomt. |
|
lejaeghere rudi: | Dinsdag, januari 22, 2002 19:59 |
Mooi gedicht, Waterval. Sommige akkoorden worden niet altijd begrepen. Wat voor de een melodisch is, kan voor de ander een ware kakefonie zijn...maar oefening baart kunst. Heel mooi gedicht. Groeten. Rudi | |
Metal Erik: | Dinsdag, januari 22, 2002 16:06 |
Ik vind de tweestrijd in het gedicht erg goed. De vorm is gewoon je eigen stijl van schrijven denk ik. Blijf gewoon de woorden uit je hart gebruiken! |
|
Albrecht Paul: | Dinsdag, januari 22, 2002 12:11 |
In regel 4 zou ik 'jij' weglaten, want 'hebt' geeft het al aan. Zo klinkt het wat zachter. 'wel' en 'toch' in het eerste couplet zijn wat bezwerende stoplap-woorden. Ik zal bij je blijven Heb ik zacht gefluisterd zegt dat even oprecht en nog veel mooier. Een prachtige openingszin, zo! Je werkt dat heel teder uit in het tweede couplet, waar 'mateloos' en 'bedachtzaam' lieflijk doorklinken. 'vlocht akkoorden' is wat raar, maar omdat 'vlocht koorden' iets voorstelt wo |
|
ina: | Dinsdag, januari 22, 2002 11:48 |
erg mooi. doet mij heel veel dit gedicht. groetjes ina |
|
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 januari 2002 | ||
Thema's: |