Vlammen
Vlammen van het vuur
Flikkert
En maakt schaduwen op de muur
Zo groot
En ik zo klein
De kaars die langzaam wegbrandt
En het vlammetje langzaam krimpt
Als je levensvuur dat is opgebrand
En niet meer oplaait
Houd hoop
Tot je het licht weer ziet
Even vergeet je je verdriet
Een troostende hand op je schouder
Een liefdevolle knuffel
Helpt je hoofd weer omhoog
En helpt je vlammen van het vuur weer ontdooien
En opnieuw te leven
En nieuwe vlammen te ontdekken
En andere te ontdooien
Flikkert
En maakt schaduwen op de muur
Zo groot
En ik zo klein
De kaars die langzaam wegbrandt
En het vlammetje langzaam krimpt
Als je levensvuur dat is opgebrand
En niet meer oplaait
Houd hoop
Tot je het licht weer ziet
Even vergeet je je verdriet
Een troostende hand op je schouder
Een liefdevolle knuffel
Helpt je hoofd weer omhoog
En helpt je vlammen van het vuur weer ontdooien
En opnieuw te leven
En nieuwe vlammen te ontdekken
En andere te ontdooien
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *LoveLess* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||