Vragen
Soms vraag ik me af wat mensen doen
Doen elkaar de groeten en geven elkaar een zoen
Elke dag doen ze hetzelfde en worden nooit moe
En ik weet niet wat ik doe
Ik denk dat ik zo iets niet aan kan
Elke keer ruzie met die dingen
Weet niet wat ze zijn maar als ik ze zie sta ik op springen
Ik draai door telkens als ik het voel
Als ik erover praat weet ik niet eens wat ik bedoel
Me vrienden noemen het emoties, en zeggen dat het hoort
Maar zelf word ik ervan gestoord
Telkens ben ik verdrietig of weer blij, wat moet ik zijn?
Ik kan er niet meer tegen het doet veels te pijn
Wat is ons doel in het leven
Is het nemen en niet geven?
Is het huilen in moeilijke tijden?
Of is het iedereen bevrijden uit hun lijden?
Zoveel vragen zo weinig tijd
En dat ik zoveel vraag geeft me zelfs meer spijt
Wanneer komt iemand me helpen uit mijn gedachten
Zal er iemand komen voor dat ik gek word van het wachten?
Ik geef de hoop nog niet op
Er zal een tijd komen dat iemand aan de deur klop
En me zal redden van dezen vragen
Dan zal ik eindelijk de kans wagen
Dan zal ik eindelijk bestaan
En al die vragen zullen dan weggaan