Vol Hartstocht
Ik kijk je aan
met verliefde waterige ogen,
kan je niet loslaten
ben de magneet en jij het ijzer.
De schoonheid is herkenning
mijn hart bonkt bij elke bewustwording.
Het is liefde vol hartstocht
zonder elkaar aan te raken.
We zijn de twee mieren
druk aan het rennen,
achter elkaar
dan jij dan ik.
Niets kan uitleggen
wat onze verliefdheid doet,
we voelen alleen
en zijn in de liefde één.
Alles om ons heen
is verworden tot niets,
we zijn alleen op aarde
met ons gevoel van liefde.
We zijn de cirkel
die uit zal groeien tot de weg,
van delen en liefhebben
tot de laatste snik.
met verliefde waterige ogen,
kan je niet loslaten
ben de magneet en jij het ijzer.
De schoonheid is herkenning
mijn hart bonkt bij elke bewustwording.
Het is liefde vol hartstocht
zonder elkaar aan te raken.
We zijn de twee mieren
druk aan het rennen,
achter elkaar
dan jij dan ik.
Niets kan uitleggen
wat onze verliefdheid doet,
we voelen alleen
en zijn in de liefde één.
Alles om ons heen
is verworden tot niets,
we zijn alleen op aarde
met ons gevoel van liefde.
We zijn de cirkel
die uit zal groeien tot de weg,
van delen en liefhebben
tot de laatste snik.
Reacties op dit gedicht
| Margaritha: | Donderdag, februari 07, 2002 09:45 |
| mijn reacties worden afgezaagd maar ik vind het gewoon een super gedicht......:)) | |
| liesje: | Zaterdag, januari 26, 2002 21:01 |
| wauw! echt fantastisch! juist hoe ik mij nu voel! | |
| nike: | Dinsdag, januari 22, 2002 21:22 |
| supergedicht!!! Echt af!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||