Had een wit gezicht
had een wit gezicht
je wintert warmer dan gedacht
valt in regen naar beneden
daar waar sneeuw is verwacht
je vorst nog voor
geen ogenblik slechts een
enkele ochtend had een wit gezicht
want jij kunt niet vriezen
in een warm hart door alle
lieve lentebloemen die ik bracht
open het seizoen en weet
dat vorst is afgelopen samen
breken we een nieuwe lente open
wil melker
11/01/2007
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Donderdag, januari 11, 2007 19:55 |
| een vroege lente, mooi afgebeeld. Liefs |
|
| hiljaa: | Donderdag, januari 11, 2007 11:20 |
| waar is die lente! zucht knufleifs--hiljaa-- |
|
| dichterbij: | Donderdag, januari 11, 2007 11:03 |
| de liefde voor de natuur komt duidelijk naar boven. het voorjaar mag komen lieve groet |
|
| sunset: | Donderdag, januari 11, 2007 10:24 |
| Prachtig liefde en natuur verbindend jouw poëzie. Liefs en fijne dag, sunset PS: En ik? Ach, Ik lig onder (in?) de san om 19u. En het voelt echt niet goed. |
|
| Annemieke van der Ven: | Donderdag, januari 11, 2007 09:08 |
| En toch blijf ik maar dat gevoel houden dat we een stap overslaan... Liefs Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||