Een gestolen hart.
Een verloren tegenstrijd.
Het heeft mijn gedachten zo verwart.
Word ik ooit nog van de liefde bevrijd?
Ik wil je horen...
ik wil je zien..
Mijn leven lijkt zo hopeloos verloren,
omdat ik weet dat ik dit niet zo verdien.
Ik wil je voor mij alleen voor altijd.
Jij en ik.
Zoals onbreekbare liefde in een oneindigheid.
Kon ik maar jouw tranen weg strijken.
Je troosten met mijn hand.
Samen jouwn pijn proberen te ontwijken.
Al was daarmee mijn geest in vuur verbrand.
Ik had me aan jouw gegeven.
Je neemt me niet aan.
Laat me alsjeblieft verder gaan met dat wat nog over is van mijn leven.
En de herinneringen wat er nu van ons staan.
zullen voor ons verder de gemiste momenten gaan beleven.
Zoals een vallende traan....,
zullen we diep van binnen altijd samen verder gaan.
Ookal mag het van jou niet zo zijn