Storm

Onstuimig rukt de ruige wind
de takken van de bomen.
Golven schuimen nog goedgezind
willen niet overstromen.

Plagend rukt die wildebras
aan dakpannen en goten
Om hier en daar een stuk terras
compleet omver te stoten

Schuilend in een warme jas
loop ik over straat
Bijna thuis versnelt mn pas,
de wind is niet mijn kameraad.

Geschreven door

Chatterley

Reacties op dit gedicht

Chatterley vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Windwhisper:	Donderdag, januari 11, 2007 21:14
heerlijk gedicht, waarin je de onstuimogheid van de wind bespreekt, die is wel niet je kameraad, maar je beschrijft het wel rakend. Liefs Cobie

Over dit gedicht