Nacht
Nacht
Het is stilletjes,
Het is donker,
Het is nacht..
Het is rustig,
Het is hier frisjes,
De maan schijnt zacht..
Ik voel me alleen,
Totaal niets om me heen,
Heb lang op dit moment gewacht..
Voorzichtig haal ik je terug,
Je lichaam, je gezicht,
Jij en jouw volledige pracht..
Zo perfect,
Zo bijzonder,
hopend dat ik je niet heb bedacht..
Toch voel ik me alleen,
Voel enkel mijn gevoelens,
Meer had ik ook niet verwacht..
Ik ben alleen
En toch met meer
Maar niemand die de pijn verzacht..
Zelfs jij die het ooit kon,
Laat me lijden,
Geeft me geen enkele kracht..
Ik probeer je te voelen,
Probeer je te proeven,
Terwijl ik voorzichtig tracht..
Nee, ik kan het niet,
Al verlang ik zo naar jou,
Jij en jouw volledige pracht..
Ik vrees dat je er niet meer bent,
Je er ook nooit meer zal zijn,
Hoeveel ik ook aan je dacht..
en denk..
Het doet nog steeds enorm veel pijn
Te weten dat je nooit meer
Écht de mijne zal zijn..
(21/01/02)
Reacties op dit gedicht
| lisa van den broek: | Dinsdag, februari 17, 2004 16:19 |
| heel mooi gedicht, en sterkte ;) | |
| ilona krijgsman: | Dinsdag, januari 22, 2002 23:58 |
| mooi.....hou de herinnering vast..daar kan je mee leven.... | |
| Ton Rijkers: | Dinsdag, januari 22, 2002 20:17 |
| Hallo V@mpke, Een heel mooi gedicht.Voor mij ook zeer herkenbaar, want ik heb ooit hetzelfde mee moe- ten maken. Ik schrijf er af en toe nog over. Groetjes, Ton Rijkers |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (V@MPKE) © | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||