alleen
Heb in mijn leven heel wat tegenslagen moeten verwerken
Heb dat eerst niemand laten merken
Toen ik ouder werd ging dat aan me knagen
Maar liep nog steeds niet te klagen
Vond op mijn manier in heel veel dingen mijn geluk
Maar helaas gingen ook die vaak weer stuk
Vond op latere leeftijd eindelijk mijn echte geluk
Dacht "Dit gaat nooit meer stuk"
Maar wederom raakte ik het kwijt
Wat mij, ondanks alles, heel erg spijt
Zie wel in dat het beter is
Maar ervaar het wel als een gemis
Vanaf nu stop ik mijn echte gevoel diep weg
Heb daarmee toch steeds weer pech
Zal vaak aan mijn laatste "Geluk" terugdenken
Maar nooit meer zo intens aan iemand schenken
Het verliezen van geluk doet zoveel pijn
Dat wil ik niet meer meemaken, dat is niet fijn
Leef voortaan mijn leven wel zonder echt geluk
Dan kan het ook niet meer stuk
E45
Heb dat eerst niemand laten merken
Toen ik ouder werd ging dat aan me knagen
Maar liep nog steeds niet te klagen
Vond op mijn manier in heel veel dingen mijn geluk
Maar helaas gingen ook die vaak weer stuk
Vond op latere leeftijd eindelijk mijn echte geluk
Dacht "Dit gaat nooit meer stuk"
Maar wederom raakte ik het kwijt
Wat mij, ondanks alles, heel erg spijt
Zie wel in dat het beter is
Maar ervaar het wel als een gemis
Vanaf nu stop ik mijn echte gevoel diep weg
Heb daarmee toch steeds weer pech
Zal vaak aan mijn laatste "Geluk" terugdenken
Maar nooit meer zo intens aan iemand schenken
Het verliezen van geluk doet zoveel pijn
Dat wil ik niet meer meemaken, dat is niet fijn
Leef voortaan mijn leven wel zonder echt geluk
Dan kan het ook niet meer stuk
E45
Reacties op dit gedicht
| kuifje: | Zaterdag, december 08, 2007 16:52 |
| ik hoop voor jou dat je toch nog geluk mag vinden .en probeer te genieten van de kleine dingen , soms moet dat niet meer zijn dan dat .groetjes fieke | |
| [Fighter]: | Vrijdag, januari 12, 2007 14:06 |
| Ik krijg een beetje kippenvel van dit gedicht. Vooral omdat het me aangrijpt wanneer iemand niet gelukkig lijkt te zijn. Ik weet niet of je met wegstoppen veel oplost. Ik denk het niet. Ik heb dat ook altijd gedacht, maar uiteindelijk komt het terug. Pak het aan. Praat er over. Hoe moeilijk dat ook is. Er zal altijd 1 iemand zijn die er onvoorwaardelijk voor je is. Iemand die je op weg helpt naar het geluk, want niemand in dit leven zal er alleen voor staan.. Ook jij niet. | |
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 12, 2007 09:44 |
| Hier zit ik nu te pijnzen over jouw woorden, ook ik verloor veel geluk en maakte heel veel mee, maar toch...blijft er een tintelende hoop in mij...bij het geboren worden van elke nieuwe morgen...wat ik zeggen wilde zoek kleine zonnestraaltjes van geluksmomentjes en koester ze in je hart. ook dat maakt warm en blij, geef nooit op. Liefs Cobie en een dikke troostknuffel, zorg dat je niet verhardt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erna45 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||