nog eens
nog eens in het gras te mogen lopen
en je naam te noemen
als op die eerste dag
dat wij ontstonden
jij nog met je lach
ongeschonden
en ik
een meikever
opgewonden
klimmend in je haag
donker van
verlangen
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Vrijdag, januari 12, 2007 19:10 |
| Jij bent gereïncarneerd van meikever tot (dichtend) mens? Joh, je moet het goed gedaan hebben in je insectenleven! Haha! | |
| lainey: | Vrijdag, januari 12, 2007 16:31 |
| mooi omschreven! groetjes |
|
| MayadeBij*: | Vrijdag, januari 12, 2007 16:27 |
| Ja; dan prefereer ik ´mei´ toch boven ´reet´ ;) | |
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 12, 2007 16:20 |
| woh....kijk die meikever eens staan blozen Liefs Cobie en strakjes wordt het lente |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||