Achttien jaar
Mooi en jong
Maar nog lang niet klaar
Voor alles dat nu al begon
Ze is zo klein
O, veel te klein
Voor al deze ellende
Al deze pijn
Een meisje van duizend weken
Ze zou moeten lachen, moeten dansen
Veel te jong gebleken
En geen tijd om te herkansen
Ze vocht met zichzelf
Maar verloor de strijd
De strijd die nooit ophoudt
misschien nog wel vierduizend weken dat verwijt
Ze denkt, waarom ik
Waarom niet jij
Die dit meemaakt
Van zo dichtbij
Het is niet eerlijk
En nog lang niet klaar
Maar zo is het leven
Het leven voor haar