De dag dat ik je zag, heb ik je voor altijd
in mijn hartje gesloten... Jij keek niet om,
maar toch weet ik dat mijn gevoel niet zal
veranderen. Het was een droom van me, het
geluk was aan het vervagen, ik heb het voor
altijd verloren aan jou. Morgen zal voor altijd
een herinnering zijn, die ik nooit meer zie...
Je bleek alleen maar een verbeelding te zijn in
mijn diepste gedachten, die ik maar niet wilde
loslaten. Bang om jouw te moeten verliezen. Je
zat te diep, waardoor ik ben gevlucht en niet meer
ben teruggekomen. Woorden hebben mijn hart voor
altijd gebroken. Als een schaduw ben je voorgoed
uitgevaagd en weggewist, zonder dat ik het eigenlijk
wilde... Mijn tranen vloeien verder zonder jou.