ik sprak je terug op msn
maar voelde zo een afstand
je was mijn beste vriendin
in het middelbaar
nu nog
je vroeg me
of ik je negeerde
ik zei neen meid
maak je maar geen zorgen
ik zei tegen je
dat ik gewoon geen zin had om te praten
met niemand
dat het niet aan jou lag
maar dat ik gewoon alleen wou zijn
het hoort niet ik weet het
wij tweetjes gaan nog es weg
samen nog es op stap
we hebben het ook zo druk
ook al wonen we wel kort tegen elkaar
ik mistte altijd iets bij je
je deed nooit iets spontaan
spontaan knuffel
spontaan telefoontje
anderen doen het wel
je bent zo bot
in je manier van doen
in je manier van dingen zeggen
maar je meent het wel goed
het komt zo niet over
je moet weten je blijft men beste vriendin
maar er zijn mensen die nog meer betekenen
waarvoor ik mijn wereld zou opgeven