Rel
Ogen naar de hemel
breken de wolken nog niet
Met een glimlach vol splinters
En een vlinderig gedag
Een badkuip vol
En een lichaam te leeg
Met handen van schaamte
de riemen door geknipt
Waarbij de fundering
zachtjes de grond in zakt
En ik
het niet meer weet
En het doet me alleen maar
nog meer verlangen naar jou
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Vrijdag, januari 19, 2007 10:25 |
| Ik heb het geluk deze nog te ontdekken en ben benieuwd naar meer. Knap en gevoelig gedicht. liefs ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: traankoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||