Gebroken
Hier zit ik dan
Ik schaam me
Wees maar niet bang
Je wist dat het me niet zou lukken
Je kent me al zolang
Maar ik had beter moeten weten
Ik weet dat je dat denkt
En misschien ben ik voorbarig, negatief
Maar je verraadt jezelf
Met de blikken die je me zo subtiel schenkt
Ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud lief
Een keer zal ik breken
Vallen over het feit dat jij mij telkens onderschat
Ik kan niet voldoen aan al jouw eisen
Je hebt het gedaan, het is je gelukt, proficiat!
Reacties op dit gedicht
| Ralfie: | Woensdag, februari 21, 2007 12:48 |
| lieve myrsky ik vind dit wel een van je mooiste gedichten, heel gevoelig en hij rijmt nog ook Uit de as Iedere keer weet ik de brokstukken weer bij elkaar te vegen En mezelf richting het positieve te bewegen Ik ben nog nooit helemaal bezweken Want op de een of andere manier kunnen ze me niet breken Iedere keer rijs ik als een fenix op uit de as En ben ik weer zoals ik was |
|
Over dit gedicht
| Auteur: myrsky | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||