al maak ik me geen zorgen
ben nooit dezelfde van morgen
altijd ben ik weer anders, accepteer dat
word je nu snel zat
elke keer zeg je weer iets over de vorige keer
ik wil dit niet meer
ik wil met jou kunnen genieten van het leven
de positieve dingen die jij met hebt gegeven
altijd heb je de positieve kant gebracht
elke keer dacht ik: je lacht
je hebt het fijn
wij hebben een leven zonder pijn
zo samen leek altijd zo fijn maar nu
geef me een paraplu
dan kan die de pijn tegen houden
(dit is gewoon even een gevoel van me, kan het bij niemand kwijt, iedereen denkt dat ik er nu blij mee ben maar weet niet of het klopt, het was alles wat ik wou maar toch het is apart)