wonderlijk deining
de diepe gronden van het water
stijgen naar het oppervlak
bij de gratie van de helderheid
spiegelend uit de stilte
gelijk een lach, die krullend
woorden schrijft tot in de ziel
rood gekleurd uit het hart
kloppend recht door zee
van leven in een wonderlijk
deining, als met eb en vloed
laverend op de golven
stromend zij aan zij
| Mandje: | Zondag, januari 14, 2007 12:04 |
| heel mooi! liefs, Marianne |
|
| sunset: | Zondag, januari 14, 2007 09:20 |
| Beeldend een o zo treffende beauty die jij hier overbrengt. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
| hiljaa: | Zondag, januari 14, 2007 07:23 |
| wonderlijk is dit gedicht (maar het water in mijn kelder niet hihihi) knufleifs--hiljaa-- |
|
| Mattijn Langenberg : | Zondag, januari 14, 2007 00:40 |
| fantastisch mooi ... heb erg genoten van dit gedicht maria ... je schrijft echt heel mooi ... dikke knuff mattijn | |
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||