Voor de wereldvrede
Terug, terug in de tijd van toen.
Toen wij alles misten wat wij nu mogen doen.
Ach over heel de lijn valt het tegen.
Ik dacht toen dat het anders zou zijn.
Veel meer wijsheid en de vrede preken.
Nu zorg ik voor het dagelijks brood
Potvolkoffie geld verdienen voor de nood
Ik heb geen tijd meer voor de wereldvrede.
Ik hoor en lees wel wat er gebeurd.
Hadden onze ouders toen dezelfde reden?
Ik zie mij nog schreeuwen daar te Brussel
Verstopt achter een hoge hooibussel.
En maar roepen voor de wereldvrede
En mijn pa die werken ging voor ons.
Dus was ongevoeligheid niet de rede.
Vergeef mij vader wat ik van U toen dacht
Kapitalist, ongevoelige, die om alles lacht.
Nu na zoveel jaren later weet ik beter.
De wereldvrede begint in het gezin,
Daarvoor ging papa werken en had geen zin.
Uren onbetaald gaan schreeuwen,
terwijl de echte rijken lachten
Daar deed hij niet aan mee,naar ons
z'n kinderen gingen zijn gedachten.
Toen wij alles misten wat wij nu mogen doen.
Ach over heel de lijn valt het tegen.
Ik dacht toen dat het anders zou zijn.
Veel meer wijsheid en de vrede preken.
Nu zorg ik voor het dagelijks brood
Potvolkoffie geld verdienen voor de nood
Ik heb geen tijd meer voor de wereldvrede.
Ik hoor en lees wel wat er gebeurd.
Hadden onze ouders toen dezelfde reden?
Ik zie mij nog schreeuwen daar te Brussel
Verstopt achter een hoge hooibussel.
En maar roepen voor de wereldvrede
En mijn pa die werken ging voor ons.
Dus was ongevoeligheid niet de rede.
Vergeef mij vader wat ik van U toen dacht
Kapitalist, ongevoelige, die om alles lacht.
Nu na zoveel jaren later weet ik beter.
De wereldvrede begint in het gezin,
Daarvoor ging papa werken en had geen zin.
Uren onbetaald gaan schreeuwen,
terwijl de echte rijken lachten
Daar deed hij niet aan mee,naar ons
z'n kinderen gingen zijn gedachten.
Reacties op dit gedicht
| David de Ruiter 777: | Maandag, januari 15, 2007 15:42 |
| Dat klopt daarom hebben ze de weteld ook zo in gedeeld zodat je eigenlijk geen tijd hebt voor wereldvrede maar als we stoppen dan zijn zij de enige die daar mee zitten. We zijn aangekomen in een zware en zwarte tijd die gevormd is door vele mensen. Die aan beide kanten staan van "voor" en "tegen" wereldvrede gewoon macht willen. |
|
| sunset: | Maandag, januari 15, 2007 13:33 |
| Ik prostesteerde ook in de jaren zestig in brussel - de fameuze anti-atoonmmarsen - maar in mijn eigen vrije ttijd was dat. En ik zorgde toen al voor mijn eigen inkomen. Mijn stiefvader - een alcolistische zieke mijnwerker - heb ik nooit als kapitalist gezien. En spijt? geen sikkepit. Al scheelde het niet veel of ik werd door de toenmalige regering als ongewenste vreemdeling (ik was Nederlander)België uitgezet. Had als heel actieve jongsocialist nogal een dik dossier bij de BVD. Liefs, |
|
| dichterbij: | Maandag, januari 15, 2007 12:09 |
| als het bij jezelf goed zit kun je ook naar anderen toe positief zijn en wat betekenen. daar is het begin lieve groet |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 15, 2007 11:34 |
| zo komt het besef dat vrede begint waar je hem zelf legt in het gezin en je omgeving. | |
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||