Vlinders...
Ik zag vlinders hoog in de lucht,
één van die vlinders is toen stiekem gevlucht.
Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik
en heeft daar nog steeds mijn lichaam in gebruik.
Soms, opeens, dan kan ik hem voelen.
Ik voel hem dan fladderen en door mijn buikje krioelen.
Het vreemde is dat dit beestje ontwaakt,
telkens als jij in mijn gedachten raakt...
één van die vlinders is toen stiekem gevlucht.
Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik
en heeft daar nog steeds mijn lichaam in gebruik.
Soms, opeens, dan kan ik hem voelen.
Ik voel hem dan fladderen en door mijn buikje krioelen.
Het vreemde is dat dit beestje ontwaakt,
telkens als jij in mijn gedachten raakt...
Reacties op dit gedicht
| micina: | Dinsdag, januari 16, 2007 15:51 |
| Mooi ... De mijne slaapt eventjes, hoop dat hij in de lente ontwaakt :-) |
|
| sunset: | Maandag, januari 15, 2007 13:20 |
| Niets vreemd aan hoor ;=). Heel herkenbaar. Liefs en knuf, sunset |
|
| M@rcel: | Maandag, januari 15, 2007 13:11 |
| wat een heerlijk liefdevol vlinderend gedicht Manuela, en geniet er maar lekker van.. Liefs M@rcel |
|
| lommert: | Maandag, januari 15, 2007 12:32 |
| dat één van die vlinders hoog in de lucht jou opzocht;) heerlijk liefdevol gedicht liefs willem |
|
| cest-moi: | Maandag, januari 15, 2007 11:38 |
| mooi en lief gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: manuella | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||