Inspiratieloos
Geen enkel zinnig woord
Land neer op mijn papier
Ik zie echt geen verband
Tussen al mijn woorden hier
Ik zit hier op een vreemde school
Helemaal alleen
Met zwartgeverfde haren
Niemand om me heen
Hier zit ik dan met leegte
Zonder enig inspiratie
Het gat nergens meer over
God, wat een inflatie!
Inflatie van mijn woorden
Geen één is hier iets waard
Het blijft veilig in mijn map
Tot het is verjaard
Nee, niemand mag dit lezen
Ik schaam me echt kapot
Mijn zinnen en mijn woorden
Zij zijn echt zwaar verrot
Land neer op mijn papier
Ik zie echt geen verband
Tussen al mijn woorden hier
Ik zit hier op een vreemde school
Helemaal alleen
Met zwartgeverfde haren
Niemand om me heen
Hier zit ik dan met leegte
Zonder enig inspiratie
Het gat nergens meer over
God, wat een inflatie!
Inflatie van mijn woorden
Geen één is hier iets waard
Het blijft veilig in mijn map
Tot het is verjaard
Nee, niemand mag dit lezen
Ik schaam me echt kapot
Mijn zinnen en mijn woorden
Zij zijn echt zwaar verrot
Reacties op dit gedicht
| Chevra Mae: | Maandag, januari 15, 2007 21:42 |
| Toch mooi geschreven! **hoezo inspiratieloos** liefs ;) |
|
| Dreamlover: | Maandag, januari 15, 2007 21:24 |
| Nou...en toch heb je er op deze manier een kunstwerkje van gemaakt. Liefs Dreamlover |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Amanda Christina | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||