Slechts momenten gescheiden van seconden,

Die de tijd vult wat het leven zo kostbaar maakt.

Geen momenten gescheiden van seconden,

Maakt dat wat zo kostbaar is ongeschonden.

Mijn momenten, gescheiden van seconden.

Oneindig ver en verbeeltelijk onberispbaar.

Wat maakt haar zo kostbaar, dat het ongeschonden

Ongeschonden blijft.

En toch wordt ze geschaad.. en telkens weer anders.

Geen veranderlijke beweging, geen veradelijkere klap.

Ongeschonden momenten, gescheiden van seconden.

Tijd.. De essentie van het lijden naar de eeuwigheid.

Het lijden naar jij mag weten waar.

Tijd heeft geen keuzes, geen veranderlijkheden.

Simpelweg verraad, van het eeuwige leven

Dat we denken te hebben, maar er simpelweg niet is.

En dan kom jij.

Je rooft..,  je buit, je neemt en je geeft.

Maar het geven van jou momenten ongescheiden van seconden,

is het lijden naar de hopelijke eeuwigheid,

Die ik niet heb, die jij niet hebt en die nooit ter openbaring zal komen.

En dan mijn ongeschonden momenten, gescheiden van seconden.

Kennen de essentie van het lijden niet.

Zijn niet gebonden aan de eeuwigheid.

Mijn tijd is het jouwe, die je telkens verdoet, omdat je het juiste pad niet vind.

En ik loop door, over mijn weg,

van ongeschonden momenten gescheiden van seconden.
Kostbare momenten,

toegeeflijkheid

en het lijden naar de eeuwigheid.