Eendenleed
~*~
Het zwemmend vogelleven
in onze oude Rijn
kan dikwijls wreed en droevig zijn
Zo zag ik vader moedereend
op de golvjes dijnen
met achter hen
een lieflijk stel
van negen kleinen
Links en rechts
schoten ze door 't water
dan een dag of wat later
zijn ze er weer,vol leven
maar deze keer
tel ik er maar zeven
Waar zijn de andere kleintjes gebleven
vraatzuchtige vissen en ratten
ontnamen hen 't leven
Vandaag 't was triest
zwommen ze weer voorbij
zonder kinderrij
Met slechts een kleine
zag ik ze
tussen 't groen verdwijnen
~*~
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Woensdag, januari 23, 2002 16:49 |
| Ja Free dat zie ik ieder jaar gebeuren maar er is niet veel aan te doen dat is de natuur en ook de vissen en ratten moeten eten......maar het is een mooi gedicht....... liefs pramodah |
|
| Jet van keken: | Woensdag, januari 23, 2002 14:30 |
| Heel ontroerend, ging er helemaal in mee. En zag het gezinnetje steeds kleiner worden. Ik woon vlak bij een kanaal. Met een snelle weg erlangs. Dus dan zie je dat er helaas, ook heel veel,doodgereden zijn. Het verkeer,zou ook wat beter op onze eenden gezinnen moeten letten. Voor mijn part door middel van borden te plaatsen. Vind het ook vreselijk dierenleed, kan ik niet tegen. Heel mooi geschreven Free Liefs Jet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: free | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||