Er bestaan heel veel wensen
Heel erg groot of juist erg klein
Maar zo zijn er ook van die mensen
Die graag een goudvis wensen te zijn.
Een vis wezen in een oceaan of gewoon eentje in de zee
Het zal mijn wens niet wezen
Maar dan denk ik nog
Hmmm, okee….
Om als goudvis te leven in een kleine kom
Die wens is bij mij nog nooit gerezen
Het lijkt mij namelijk erg dom.
Laatst vertelde iemand mij waarom
Hij in een goudvis leven wou stappen
Hij zei:
Het gaat je misschien verbazen
Maar er bestaan ook goede
Goudvisselijke eigenschappen.
Jij loopt naar die kom te kijken
”Met zijn verstand is echt iets mis”
Over het gebrek aan ruimte
En nieuwe omgeving te zeiken
Zonder te weten dat voor een goudvis
Alles altijd nieuw is.
Dat een goudvis maar 2 seconden geheugen heeft
Dat kon jij ook niet weten
Dus wat voor vervelends hij ook beleefd
Na 2 seconden is die het toch alweer vergeten!
Ik ging hem dus waarschuwen
Dat ondanks kort verdriet
Een goudvis niet cool kan leven
Omdat die ook niet lang geniet.
Ik zag hem nadenkend knikken
Ja, hij keek echt heel apart
Ik had hem erg laten schrikken
En bijna brak ik zijn hart.
Dit verhaal heeft me erg gegrepen
En ook al vond ik zijn redenatie erg knap
Het enige dat ik heb begrepen
Is dat ik zijn wens nog steeds niet snap.
Ook ik maak wel eens iets mee
Dat ik graag zou willen vergeten
Verdriet, angst of pijn
Maar het heeft mij nog nooit gespeten
Mens of mezelf te zijn!