erje: | Dinsdag, januari 16, 2007 16:21 |
als je je maatje mist heeft voor hem het leven vaak ook geen zin meer, toch zal hij verder moeten en steun moeten krijgen van de naaste familie zodat vereenzaming niet plaats zal vinden liefs erje |
|
Windwhisper: | Dinsdag, januari 16, 2007 15:11 |
Erg droevig dit gedicht. Liefs Cobie |
|
tineke ebing: | Dinsdag, januari 16, 2007 14:04 |
er ging iets mis met de machine, ieder mens krijgt op zijn tijd moeilijke dingen te verwerken, een kans om in je eigen kracht te gaan staan en nieuwe dingen te leren overwinnen groeten tineke ebing | |
tineke ebing: | Dinsdag, januari 16, 2007 14:03 |
remie: | Dinsdag, januari 16, 2007 13:55 |
elk doel lijkt verloren...ik ken de tranen...liefs remie | |
Peter van Tiel: | Dinsdag, januari 16, 2007 13:53 |
Droevig gedicht vandaag. Vader alleen op zijn flatje. Moeilijke tijd, ja die komt altijd voor één van de twee. Steun hem, zoveel je kunt. Knuffie, Peter. |
|
dichterbij: | Dinsdag, januari 16, 2007 13:50 |
iemand verliezen is een zwaar lot. tijd zal de wonden moeten helen sterkte lieve groet |
|
Auteur: Ria -rimpeling- | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2007 | ||
Thema's: |