Labyrint
leef mijn leven nu in een complex labyrint
gevuld met enge dromen en stil verlangen
loop al enkele jaren door deze gangen
stil hopend dat ik de uitgang eens vind
waar ik ook loop en wat ik ook doe
blijf opgesloten zitten in dit doolhof
het maakt me de laatste tijd zo moe
alle kleuren verdwenen alles zo dof
lijkt alsof ontsnappen niet meer mogelijk is
langzaam komen de muren om mij heen
alsmaar dichter en dichter op mij af
blijf de longen uit mijn lijf schreeuwen
maar ik weet wel ben hier helemaal alleen
zelfs als ik er zelf niet meer mag zijn
blijf ik hier rond dwalen door eeuwen en eeuwen
gevuld met enge dromen en stil verlangen
loop al enkele jaren door deze gangen
stil hopend dat ik de uitgang eens vind
waar ik ook loop en wat ik ook doe
blijf opgesloten zitten in dit doolhof
het maakt me de laatste tijd zo moe
alle kleuren verdwenen alles zo dof
lijkt alsof ontsnappen niet meer mogelijk is
langzaam komen de muren om mij heen
alsmaar dichter en dichter op mij af
blijf de longen uit mijn lijf schreeuwen
maar ik weet wel ben hier helemaal alleen
zelfs als ik er zelf niet meer mag zijn
blijf ik hier rond dwalen door eeuwen en eeuwen
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||