16 Januari 2007
het kolkende bloed in haar aderen
werd verwekt in het zwarte duister
lange nachten en jaren geleden
klonk het gehuil door merg en been
van dat wat niet had mogen zijn
haar handen zwart van vervuilde tranen
begraven in het nat van de grond
neemt haar in zijn grauwe armen
mocht zij enige troost vinden
zal zij nimmer meer zal ontvangen
hetgeen zij zocht in de maanverlichtte nacht
diep verstopt in de wouden der doden
waar zij eeuwig veroordeeld zal leven
door eigen handen schuldig bevonden
door haar partners handen gevonden
Auteur: Lianne van Kesteren | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2007 | ||
Thema's: |