Onmacht
Onmacht
Uitgesproken onmacht
in een gespannen vel
Tranen die vertalen
onbegrepen pijn
Verbeten verbittering
krampachtig opgekropt
Door verstarde gevoelens
sluipende eenzaamheid
Emoties onbereikbaar
in een kille atmosfeer
Maken trappelende voeten
een kinderlijk gebaar
Uitgesproken onmacht
in een gespannen vel
Tranen die vertalen
onbegrepen pijn
Verbeten verbittering
krampachtig opgekropt
Door verstarde gevoelens
sluipende eenzaamheid
Emoties onbereikbaar
in een kille atmosfeer
Maken trappelende voeten
een kinderlijk gebaar
Reacties op dit gedicht
| doetsi: | Donderdag, maart 01, 2007 14:01 |
| Zo kende ik ook een mens, dit voelende! Mooi verwoord hoor, bedankt ook voor jouw reactie bij mij, liefs Karin | |
| Hilly N: | Woensdag, januari 17, 2007 21:54 |
| Ontroerend mooi geschreven. Lieve groet van Hilly |
|
| M@rcel: | Woensdag, januari 17, 2007 12:52 |
| gevoelig stilmakend droef.... Knuff/liefs M@rcel |
|
| sunset: | Woensdag, januari 17, 2007 12:15 |
| Voelbaar tonend delend overgebracht. Liefs, sunset |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, januari 17, 2007 12:03 |
| onmacht zoekt een uitweg...en komt eenzaamheid en koude tegen op zijn weg...mooi geschreven ! liefs en knuf kerima ellouise |
|
| lommert: | Woensdag, januari 17, 2007 11:42 |
| hier spreken veel emoties ....goed neergezet liefs willem |
|
| Fari S. : | Woensdag, januari 17, 2007 09:48 |
| Droef en graag gelezen door mij. En bedankt voor jouw aardige reacties op mijn schriften. Liefs, Fari |
|
| micina: | Woensdag, januari 17, 2007 08:32 |
| weer zo herkenbaar ... ik heb een jaar lang alles opgekropt en nu komt het er allemaal uit ... probeer het gewoon toe te laten. Liefs micina |
|
| fran92: | Woensdag, januari 17, 2007 07:46 |
| stilmakend pijnlijk droef liefs en knuff fran92 |
|
| Windwhisper: | Woensdag, januari 17, 2007 00:57 |
| Onmacht, machteloosheid, wanhoop spreekt hieruit, heel mooi neergezet. Liefs Cobie en slaap lekker hoor |
|
| kleinmeisje: | Woensdag, januari 17, 2007 00:42 |
| vindt het een mooi gedicht,vooral die trappelende voeten.liefs | |
| mums: | Woensdag, januari 17, 2007 00:33 |
| schrijf het er maar uit...opkroppen is nooit goed. sterkte liefs mums |
|
| Peter van Tiel: | Woensdag, januari 17, 2007 00:31 |
| Wat kan ik meer doen, dan je veel sterkte wensen. Geef je een troost- en een trustenknuffel, Peter. |
|
| jantje maan: | Woensdag, januari 17, 2007 00:24 |
| stilmakend droef graag gelezen marc |
|
| moonwoman: | Woensdag, januari 17, 2007 00:19 |
| veel sterkte en innerlijke kracht voor jou... lieve groeten. |
|
| erje: | Woensdag, januari 17, 2007 00:17 |
| je weet als geen ander dat je alles niet moet opkroppen vroeg of laat moet er dan een ontlading komen, je voelt dan onmacht en dan kun je nog zo hart met je voeten stampen, de pijn blijf, hoop dat ik je inhoud niet verkeerd heb bepaald liefs erje |
|
| tulpje: | Woensdag, januari 17, 2007 00:06 |
| stilmakend droevig geef je een dikke knuffel liefs mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dichterbij | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||