Het misantropisch regenwoud
Het misantropisch regenwoud
De bomen kraken boven muffe grond,
maar rouwen nietom dode broeders.
Het is iedere boom voor zichzelf,
in het misantropisch regenwoud.
De bomen kraken boven muffe grond,
maar rouwen nietom dode broeders.
Het is iedere boom voor zichzelf,
in het misantropisch regenwoud.
Reacties op dit gedicht
| weerwolfjuhn: | Zondag, januari 28, 2007 10:28 |
| Daar ook al ? | |
| Mathilde: | Woensdag, januari 17, 2007 14:22 |
zelfs daar al? ''t moet niet gekker worden... |
|
| Oorlam: | Woensdag, januari 17, 2007 10:00 |
| whahahaha sterk, laat ik nu ook net iets misantropisch hebben geschreven;) | |
| sunset: | Woensdag, januari 17, 2007 09:51 |
| Voelbaar en treffend beeldend overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phriar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||