Lieve, lieve lievies
Mijn verstand vertelt me,
dat ik het zo laten moet,
Jullie alleen als herrinnering houden,
net zoals iedereen dat doet.
Maar mijn gevoel zegt iets heel anders,
omdat ik niet zonder jullie kan,
Ik wil met jullie kunnen praten, kunnen lachen kunnen zingen,
Maar weten jullie daar wel van.
Jullie zijn de mensen,
die echt een plaats in mijn hart veroverd hebben,
en al wil ik het nou zo graag,
dat gevoel zal nooit meer wegebben.
Ik geef om jullie,
wil jullie absoluut niet kwijt,
maar volgens mij is de tijd dat jullie echt mijn vrienden waren,
al weken verleden tijd.......
*23-01-02*
dat ik het zo laten moet,
Jullie alleen als herrinnering houden,
net zoals iedereen dat doet.
Maar mijn gevoel zegt iets heel anders,
omdat ik niet zonder jullie kan,
Ik wil met jullie kunnen praten, kunnen lachen kunnen zingen,
Maar weten jullie daar wel van.
Jullie zijn de mensen,
die echt een plaats in mijn hart veroverd hebben,
en al wil ik het nou zo graag,
dat gevoel zal nooit meer wegebben.
Ik geef om jullie,
wil jullie absoluut niet kwijt,
maar volgens mij is de tijd dat jullie echt mijn vrienden waren,
al weken verleden tijd.......
*23-01-02*
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Woensdag, januari 30, 2002 20:06 |
| mooi! dit gaat zeker over je koor? probeer ze anders maar op te zoeken of zo, laat het niet weggaan! suc6 ermee, bedankt dat ik je heb kunnen spreken op msn, het betekend veel voor me k*s en heel veel liefs Evi | |
| Hans Winter: | Woensdag, januari 23, 2002 21:39 |
| Je gedicht is een kans, ligt in een uitgestoken hand te wachten op een antwoord. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke 14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||