Weer vrij.
Zoveel tranen gelaten
zoveel pijn gehad,
niets kunnen schrijven
omwille van verwijten.
Iedereen wist het beter
loslaten en vergeten
niets was zo verkeerd
liefde hoeft geen beveel.
Die band is niet te breken
waar we ook gaan of zijn,
steeds zullen we elkaar vinden,
zonder van elkaar te zijn.
Zij werd gevangen genomen
de mond werd gesnoerd,
zelfs al werd ze verbannen
jou opgeven deed ze nooit.
Het was niet meer te houden
het gemis werd te groot,
die kooi moest terug open
om te vliegen naar jou.
Tranen over haar wangen
omdat jij het niet begreep
al was jij de enige
die wist van haar leed.
Met een windkracht van negen
Vliegt zij naar je toe,
houd je armen open
het vluchten maakt haar zo moe.
Auteur: flori@ne | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 17 januari 2007 | ||
Thema's: |