Wie de chaos beschrijft, stelt orde in zijn gedachten.
maar wat als dat niet mogelijk is, ook al probeer je het elke dag?
wat moet je doen als je niet kan schrijven wat zij verwachten?
wat moet je doen als je het niet opschrijven mag?
ze zeggen dat orde een genoegen van het verstand is,
en dat wanorde het genot van de fantasie is.
ik denk dat ik daaruit moet concluderen dat mijn verstand weg is en mijn fantasie naar boven is gekomen.
laat mij dan maar gewoon nog even dromen..
herinner alleen nog maar de leuke dingen,
ook al ben je nog verdrietig.
want wanneer de ochtend is aangebroken schuilt achter de tranen van je verdriet de glimlach van de herinnering