leven
Ik voel me stil bewegen
langs de lijnen van het leven
schuld opbouwend
of verdelgend
maar toch met een nobel streven.
Reacties op dit gedicht
| sweety538: | Woensdag, januari 17, 2007 20:34 |
| heeel erg mooi geschreven! Ontzettend sterk!! liefs |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, januari 17, 2007 13:06 |
| in het nobel streven leggen lijnen van schuld zich te rusten in het leven... erg mooi dit ! liefs, kerima ellouise |
|
| hiljaa: | Woensdag, januari 17, 2007 12:55 |
| treffend! knufleifs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Woensdag, januari 17, 2007 12:47 |
| Dat doen we allemaal. Toch? Treffend hoor. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| Windwhisper: | Woensdag, januari 17, 2007 12:30 |
| Het staat te schitteren in een nieuwe horizon, al lijkt het wat dubbel, het is wel mooi Liefs Cobie |
|
| Lia van der Fluit : | Woensdag, januari 17, 2007 12:03 |
| filosoferend mooi liefs, Lia |
|
| lommert: | Woensdag, januari 17, 2007 12:00 |
| leest zo tegenstrijdig..misschien moet ik het zo lezen: schuld kan je ook door een ander aangedaan worden...maar ale..het is filosofie;) liefs willem |
|
| dichterbij: | Woensdag, januari 17, 2007 11:58 |
| heel mooi neergezet en door de achtergrond versterkt lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||