Het uitzicht

Kijkend in de verte,
Zou het uitzicht perfect moeten zijn.
Maar er is iets dat in de weg staat,
En dat doet me veel pijn.

Het is die boom die in de weg staat,
Dat het uitzicht doet verpesten.
De buren vinden hem zo lelijk,
Hij moet weg, dat is het beste.

Jaren verstrijken,
En de boom krijgt blaadjes.
Ik begin de boom te accepteren.
Maar de buren en ik, zijn nog steeds geen maatjes.

Dan komt het moment dat ik moet kiezen.
Misschien moet de boom maar weg,
Het is tenslotte wat ik altijd gewild heb,
En dan komt daarvoor in de plaats, een veel mooiere heg.

Maar wat als de heg niet wordt zoals ik graag zou willen.
Niet wil bloeien en groen wil worden.
En wat als blijkt dat de buren,
Toch nooit maatjes met mij willen worden.

Dan heb ik geen heg,
En ook me oude vertrouwde boom niet meer,
Het uitzicht is dan verre weg van perfect.
Het doet allemaal alleen nog maar meer zeer.

Dan vraag ik mijzelf af,
Was dat het allemaal waard,
Was het misschien niet beter als ik de boom,
Ondanks zijn imperfectie’s, had bewaard.

~~~~~

Ik zal nooit weten wat de toekomst mij brengt.
Of men in het vervolg normaal tegen mij praat.
En mijn heg bewonderd. Maar ik hoop..
Dat het mij nu eindelijk eens voor de wind gaat