Ademstilte
Ademstilte
ogen schitteren tevree
benemen ademteug
spreken eigen taal
maskeren verbaal
slepen onze krachten
tot einde reis
spelen met beleid
fantasieloze werkelijkheid
maar dan toch
raakt controle kwijt
door zwakmakende voorstelling
creatie van neurotische kwelling
deze ademstilte spreekt
en hoort verhalen ver
de berichten die ze zendt
beschrijven een opslokkend moment
waarin
herinnering blijft getekend als prent
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Donderdag, januari 18, 2007 13:32 |
| in kracht van stilte jou crea... groet/klaes |
|
| lommert: | Donderdag, januari 18, 2007 08:09 |
| even een moment om op adem te komen bij jezelf...krachtig mooi gedicht xxliefs willem |
|
| sunset: | Donderdag, januari 18, 2007 07:58 |
| Heerlijk beeldend woordgespeel. Liefs en nog een fijne dag, sunset |
|
| Windwhisper: | Donderdag, januari 18, 2007 07:39 |
| bewonderend de woorspelingen gelezen, ademstilte Liefs Cobie |
|
| erje: | Donderdag, januari 18, 2007 00:36 |
| een ademstilte is soms nodig om verlangend naar geluk de controle niet kwijt te raken liefs erje |
|
| Peter van Tiel: | Donderdag, januari 18, 2007 00:31 |
| Verlangend geluk maar...... soms is een ademstilte een pas op de plaats nodig om verder door te gaan Mooi geschreven. Trustenknuffie, Peter. |
|
| switi lobi: | Donderdag, januari 18, 2007 00:18 |
| Een prachtig diep verlangen... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||