Dierbaar afscheid
Dierbaar afscheid,
Langzaam streel ik je door en door koude armen,
voor het eerst lig je stil.
De gedachte dat onze woorden elkaar nooit meer kunnen verwarmen,
alles, ja alles lijkt nu kil.
Ik kniel naast je lichaam en aai door je haar,
je jongste zoon klampt zich huilend aan mij vast
Morgen loopt hij met de andere kinderen naast jouw baar.
Dit alles is zo ongelofelijk onwerkelijk.
Een jaar heb je gestreden,
angst heb je gekend en heel veel pijn geleden.
Voor jou is er nu eindelijk rust.
Ik kijk nog één keer achterom,
naar het vertrouwde gezicht dat ik zo vaak heb gekust.
Lieve Grietje, voor altijd in mijn hart.
Wat was onze vriendschap mooi, ben ik me nu weer van bewust.
Over een poosje hoop ik je weer te ontmoeten.
Zal ondertussen over je kinderen waken.
En morgen aan je graf je voor de laatste keer groeten.
Grietje, meisje wat is nu 53 jaar?
Nee, met dit vreselijke verdriet heb ik het ook onnoemelijk zwaar.
Bedankt Griet voor alles wat je me ooit hebt gegeven.
Bedankt God, dat ik verder mag leven.
Langzaam streel ik je door en door koude armen,
voor het eerst lig je stil.
De gedachte dat onze woorden elkaar nooit meer kunnen verwarmen,
alles, ja alles lijkt nu kil.
Ik kniel naast je lichaam en aai door je haar,
je jongste zoon klampt zich huilend aan mij vast
Morgen loopt hij met de andere kinderen naast jouw baar.
Dit alles is zo ongelofelijk onwerkelijk.
Een jaar heb je gestreden,
angst heb je gekend en heel veel pijn geleden.
Voor jou is er nu eindelijk rust.
Ik kijk nog één keer achterom,
naar het vertrouwde gezicht dat ik zo vaak heb gekust.
Lieve Grietje, voor altijd in mijn hart.
Wat was onze vriendschap mooi, ben ik me nu weer van bewust.
Over een poosje hoop ik je weer te ontmoeten.
Zal ondertussen over je kinderen waken.
En morgen aan je graf je voor de laatste keer groeten.
Grietje, meisje wat is nu 53 jaar?
Nee, met dit vreselijke verdriet heb ik het ook onnoemelijk zwaar.
Bedankt Griet voor alles wat je me ooit hebt gegeven.
Bedankt God, dat ik verder mag leven.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, januari 18, 2007 15:51 |
| geen reaktie op je gedicht maar een intens meegevoelde condoleance. Heel veel kracht voor een ander bestaan. |
|
| soulsister: | Donderdag, januari 18, 2007 15:29 |
| zo triest dit,sterkte liefs |
|
| sunset: | Donderdag, januari 18, 2007 08:14 |
| Droef-warm integer verwoord en overgebracht. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| kleinmeisje: | Donderdag, januari 18, 2007 01:09 |
| ontroerend,mooi en verdrietig,heel veel sterkte.liefs | |
| MG Poetry: | Donderdag, januari 18, 2007 01:01 |
| Sterkte... MG Poetry |
|
| mums: | Donderdag, januari 18, 2007 00:49 |
| blijf hier even gepast stil Rakend dit. Sterkte voor een ieder die dit aangaat. liefs mums |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elisabeth57 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||