dit niet
Dit gevoel is niet te begrijpen
Onmacht en onbereikbaarheid
Frustratie en verwarring
Elke keer weer
Somber word ik ervan
Ik raak afwezig
Sluit me op in mijn kamer
Uren lang, luister ik naar muziek
Terwijl ik nergens naar kijk
ik wil het van me af schrijven
maar dat is onmogelijk
Dit gevoel is niet te beschrijven
Niet met woorden
nauwelijks met klanken
ik zou willen schreeuwen
maar er komt geen geluid
ik zou willen schoppen
maar ik blijf stil zitten
in mijn eigen wereld
afgesloten van alles en iedereen
dit gevoel is het diepst verborgen
achter de muur
dicht bij mijn hart
Reacties op dit gedicht
| havj: | Dinsdag, juni 05, 2007 13:21 |
| een toch begrijp ik het.. aangezien ik me soms percies het voel:( sterkte havj |
|
| meisje_1991: | Woensdag, april 11, 2007 21:59 |
| Prachtig geschreven.. Liefs |
|
| reneejaspers: | Donderdag, januari 18, 2007 21:30 |
| mooi, heel herkenbaar. Tekenen, dat al eens geprobeerd, als het bij kleine kinderen helpt waarom niet bij ons? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nanine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||