De adem, niet de lucht
Zijn lichaam. Het ademde en het rook
naar, naar iets hard; iets hard dat hem
sierde, hoe hij daar lag, onwetend
hoe zijn armen een omhulsel werden
- ze zijn adem zoog, de gordijnen
wiegde en door zijn lichaam kroop.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, januari 19, 2007 20:17 |
| weldadig geslapen tot je lichaam ontwaken in een vloeiende overgang naar een boeiende overgave. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||