Opa
Vroeger toen ik klein was en u hier nog was,
Liepen wij hand in hand over het gras.
Kijkend naar die hoge golven,
En spelend in het diepe gras.
Ik was vaak bij u,
En u bij mij.
We waren samen zo blij.
Die tijd zal ik nooit vergeten.
Op een dag werd u ziek van binnen,
Dingen in uw lichaam wilden niet meer werken.
U ging naar het ziekenhuis,
Maar de artsen konden er niks aan bewerken.
U zou ziek blijven van binnen,
En het zou niet meer overgaan.
Kijkend naar de halvemaan,
Denk ik zal dit ooit nog overgaan?
Maar de artsen zeiden van niet.
IK werd helemaal gek van binnen.
Ik kon het ff niet meer aan.
Ik wist dat het niet anders kon,
Maar ik was verdrietig en wist niet wat ik zonder mijn opa moes.
Hij had nog een afscheid feestje gegeven,
Het was gezellig die laatste dag,
Maar toch moes ik bijna overgeven.
Die laatste minuut,
Die laatste seconden,
Ik zeg mijn opa gedag.
Een kus op zijn wang en zeggend dat ik van hem hou,
nam ik afscheid van mijn lieve opa.
En hij deed zijn ogen dicht,
Ik keek nog even naar mijn opa en denk..
Hij is nu in de hemel hierboven,
Maar opa ik ga u beloven,
U blijft in mijn hart dat zal ik beloven!
Je Nikita
R.I.P. lieve Opa