een kans
Neem me met je mee.
Vergeet mij...,
Laat me daar maar staan.
Tranen huilen de dodenzee.
Je zal me moeten laten gaan.
Je moet me een kans geven,
Een kans om te verwerken wat we hebben gedaan.
Een kans om te leven.
Een kans om te bestaan.
Een kans om alleen zonder jou verder te gaan.
In de hoop dat de dodenzee ooit nog zou gaan drogen.
Vergeet mij...,
Laat me daar maar staan.
Tranen huilen de dodenzee.
Je zal me moeten laten gaan.
Je moet me een kans geven,
Een kans om te verwerken wat we hebben gedaan.
Een kans om te leven.
Een kans om te bestaan.
Een kans om alleen zonder jou verder te gaan.
In de hoop dat de dodenzee ooit nog zou gaan drogen.
Reacties op dit gedicht
| tjoke: | Zaterdag, januari 20, 2007 00:05 |
| Mooi, Stilmakend geschreven Groeten |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 19, 2007 19:51 |
| Droevig hoor, een boel tranen zijn de dodenzee . Sterkte Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||