Van alle mensen die ik vertrouw
Dacht ik dat jij me wel zou begrijpen.
Je kent de ervaring, je kent het gevoel.
En toch begrijp je me niet.

Jij weet hoe het is, in zijn macht te zijn.
Je verloren te voelen als je alleen bent.
De verachting van een man.
De handen die je huid aan raken.

De nachtmerries die terug keren
Niemand die er dan voor je is.
Zelf de tranen moeten verwerken
Keer op keer moeten breken.

Jij hebt het ook mee gemaakt.
Al was je toen een kleuter.
Je kent de ervaring.
Die ik als tiener moest ervaren.

Waarom begrijp je me niet.
Lijk ik misschien zwak in jou ogen.
Misschien dan een leugenaar.
Vertel me dan wat het is.

want nu niemand me nog begrijpt
Word het vechten moeilijk.
Mensen hebben het al opgegeven
Mijn zwakte konden ze niet aan.