De laatste trein
Laat mij een leven lijden als hoe
ik verlang maar nooit echt gekund heb.
Mijn bestaan heeft niets aan deze wereld
veranderd; en ik
zal straks oplossen zonder iemand die
dit merken gaat; geen persoon weet
mij zich te herinneren en ik ga...
als hoe ik kwam: eenzaam en
onzeker. Nog even en
ik ben net iets minder dan nu;
hopeloos wacht ik op mijn perron
tot de laatste trein vertrekt.
N.a.v. het boek 'Het knipperleven' van Karin Amatmoekrim.
ik verlang maar nooit echt gekund heb.
Mijn bestaan heeft niets aan deze wereld
veranderd; en ik
zal straks oplossen zonder iemand die
dit merken gaat; geen persoon weet
mij zich te herinneren en ik ga...
als hoe ik kwam: eenzaam en
onzeker. Nog even en
ik ben net iets minder dan nu;
hopeloos wacht ik op mijn perron
tot de laatste trein vertrekt.
N.a.v. het boek 'Het knipperleven' van Karin Amatmoekrim.
Reacties op dit gedicht
| Shii: | Maandag, juni 10, 2013 20:11 |
| Shii: | Maandag, juni 10, 2013 20:11 |
| hey, ik vind dit een heel mooi gedicht en zou het graag voor een nederlands boekverslag willen gebruiken. schrijf jij nog meer gedichten of verhalen? ik moet namelijk wat achtergrondinformatie over de auteur vertellen.... | |
| *LoveLess*: | Zondag, januari 21, 2007 21:11 |
| wow,, heel erg mooi verwoord,, ben er stil van,,, kuzzies *LoveLess* | |
| kleinmeisje: | Zaterdag, januari 20, 2007 15:39 |
| schitterend geschreven,ik pak een hele late trein,wil nog veel beleven,al ligt de weg soms verstopt.liefs | |
| lexx: | Zaterdag, januari 20, 2007 12:05 |
| :) | |
| Ferdynand1957: | Zaterdag, januari 20, 2007 10:59 |
| prachtig ik wacht ook | |
| *jessica_genders*: | Zaterdag, januari 20, 2007 10:12 |
| wow | |
| Meisje met het hart*: | Zaterdag, januari 20, 2007 09:54 |
| WAUW~!! Hvj |
|
