verdronken in het gevecht
De woorden al lang vervlogen
de werkelijkheid vervaagd
leven met de dood voor ogen
het vuur terug opgelaaid
zij lag stervend in hun handen
als een vogel in een kooi
zal haar ziel hier ook verbranden
en verotten op het hooi?
Men draagt ons nooit over de slagen heen
slechts bommen kennen onze namen
het sterven doen we steeds alleen
roepend om geliefden die nooit kwamen
de vleugels ons ontnomen
verdronken in hun bloed
enkel vechten, nooit nog dromen
geen belofte dat ons hart nog kloppen doet.
de werkelijkheid vervaagd
leven met de dood voor ogen
het vuur terug opgelaaid
zij lag stervend in hun handen
als een vogel in een kooi
zal haar ziel hier ook verbranden
en verotten op het hooi?
Men draagt ons nooit over de slagen heen
slechts bommen kennen onze namen
het sterven doen we steeds alleen
roepend om geliefden die nooit kwamen
de vleugels ons ontnomen
verdronken in hun bloed
enkel vechten, nooit nog dromen
geen belofte dat ons hart nog kloppen doet.
Reacties op dit gedicht
| InVinoVeritas: | Dinsdag, januari 23, 2007 02:24 |
| Luid Schreeuwend... Maar enkel in mijn hoofd. Nog nog nog Greetings, In Vino Veritas. |
|
| Lynnie: | Zaterdag, januari 20, 2007 12:00 |
| ..stilmakend... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fairytale Junk. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||