onduidelijk geheel
Je bent en blijft geen manier van communiceren
je bent geen echte boodschapper voor ons
je bent gewoon een beetje anders dan ze
verwachting en daarom ging het niet zoals
je had gewilt en zo dat de mens zich nu
ontwikkelt heeft tot een beest maar wel
een die niet jouw fantasies overtreft
maar worden lager geacht dan wat ieder-
een zou willen denken veel anders dan de
aarde aan zou moeten kunnen vernielen
we haar alsof we de waarheid in pacht
hebben en geen glazige blikken over onze
daden alleen maar starheid maar ergens
eindigt deze blinde haat en verandert mijn
liefde in hardheid totdat die tijd komt
hoop ik maar dat jullie weten wat ik
bedoel en anders het gevoel niet vergeten
dat gegeven het moment heel vertrouwt
overkomt maar een schim is van het verhaal
en een misomvatting van de realiteit
je bent geen echte boodschapper voor ons
je bent gewoon een beetje anders dan ze
verwachting en daarom ging het niet zoals
je had gewilt en zo dat de mens zich nu
ontwikkelt heeft tot een beest maar wel
een die niet jouw fantasies overtreft
maar worden lager geacht dan wat ieder-
een zou willen denken veel anders dan de
aarde aan zou moeten kunnen vernielen
we haar alsof we de waarheid in pacht
hebben en geen glazige blikken over onze
daden alleen maar starheid maar ergens
eindigt deze blinde haat en verandert mijn
liefde in hardheid totdat die tijd komt
hoop ik maar dat jullie weten wat ik
bedoel en anders het gevoel niet vergeten
dat gegeven het moment heel vertrouwt
overkomt maar een schim is van het verhaal
en een misomvatting van de realiteit
Reacties op dit gedicht
| David de Vreer: | Zondag, september 25, 2011 22:21 |
| wauw ik vat mezelf gewoon geeneens | |
| *LoveLess*: | Zondag, januari 21, 2007 21:08 |
| heel mooi,, als de wereld nou ook eens zou snappen dat we de wereld naar de klote helpen en er ook echt wat aan gaan doen, en niet blijven wachten tot het te laat is. ik ben het met je eens,, kuzzies *LoveLess* | |
| marieke_x: | Zondag, januari 21, 2007 15:38 |
| tsja knap geschreven, ik word er niet vrolijk van maar dat is dan ook vast de bedoeling niet (A) ik weet niet ik krijg altijd een beetje een schuldgevoel als ik jouw gedichten lees, echt hoor, waar is iedereen mee bezig, de aarde naar zn grootje helpen.. dat is wat ik dan ga denken, toch lees ik je gedichten echt heel graag, al snap ik ze soms niet helemaal en ben ik het niet altijd met je eens, het gevoel komt wel over geloof ik.. kusssje, knap gedaan weer |
|
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||