Zwoegen!
Ik zwoeg en zwoeg
Maar het lijkt steeds maar niet genoeg.
Ik weet haast niet meer hoe
Ik wordt hier van ontzettend moe.
Maar nu heb ik een veilig plekje in mijn hoofd
gemaakt
En hoop zo dat het nare verleden mij dan minder
raakt
Een plekje van rust en romantiche sfeer
en ja dan weet ik het allemaal
weer.
Ik zal dapper blijven strijden
Zodat de mensen niet meer langs me heen
rijden.
Maar het lijkt steeds maar niet genoeg.
Ik weet haast niet meer hoe
Ik wordt hier van ontzettend moe.
Maar nu heb ik een veilig plekje in mijn hoofd
gemaakt
En hoop zo dat het nare verleden mij dan minder
raakt
Een plekje van rust en romantiche sfeer
en ja dan weet ik het allemaal
weer.
Ik zal dapper blijven strijden
Zodat de mensen niet meer langs me heen
rijden.
Reacties op dit gedicht
| Sunny boy: | Zondag, januari 21, 2007 23:50 |
| Probeer eens wat ontspannener met de dingen om te gaan die je op je levensweg ontmoet, dan zul je meer rust vinden voor je gemoed , en probeer eens blij te zijn met de kleine dingen van iedere dag. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, januari 21, 2007 15:13 |
| heel mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: Gerarda | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||